1- Namaza başlarken, vitirde “kunut”a başlarken ve Bayram tekbirlerini alırken elleri kulak hizâsına kaldırmak, sonra bağlamak,
2- Her namazın ilk rekatında içinden “sübhâneke” okumak ve “eûzü besmele” çekmek,
3- Yalnız veya cemaatle kılınan namazlarda “Fâtiha”dan sonra “âmîn” demek,
4- Namazda, farz olan iftitah tekbiri hariç bütün tekbirler,
5- Rükûdan doğrulunca “Semiallahülimenhamide” ve peşinden “Rabbenalekelhamd” demek,
6- Eğilince (yâni rükûda) üç kere: “Sübhanerabbiyelazim” ve her iki secdede üçer kere: “Sübhanerabbiyelalâ” demek,
7- Rükûda parmaklar açık olarak diz kapaklarını tutmak, dizleri, dirsekleri dik ve sırtı baş ile dümdüz tutmak,
8- Secdeye varırken evvela dizleri, sonra elleri, sonra yüzü yere koymak ve secdeden kalkarken önce yüzü, sonra elleri nihayet dizleri kaldırmak. Özürü olmayanlar için secdede yüzü elleri arasına almak,
9- Oturuşta elleri dizlere koymak; “et-Tehiyyâtü”yü içinden okumak; son oturuşlarda “et-Tehiyyâtü”yü okuduktan sonra “Allâhümme salli” ve “Allâhümme bârik” duâları ile diğer duâları okumak,
10- Selâm verirken önce sağa, sonra sola başı çevirerek “Es selamü aleyküm ve rahmetullah” demek.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, İslam İman İbadet, Erkam Yayınları
(Henüz Oy Yok)
Loading...