İftar, ”oruçlu bir kimsenin orucunu açması” demektir.
İftar, orucu açmak anlamında kullanılan fıkıh terimidir.
Sözlükte fatr “yarmak, kesmek; yaratmak, icat etmek”, bu kökten türeyen iftâr ve fıtr kelimeleri diğer bazı anlamların yanı sıra “orucu açmak, oruçluya orucu açtırmak, başlanmış bulunan orucu bozmak veya hiç oruç tutmamak” gibi mânalara gelir.
Kur’an’da fatr kökünün çeşitli türevleri kullanılmakla ve ayrıca oruçtan ve oruç tutmamayı haklı kılan bazı mazeretlerden söz edilmekle birlikte (el-Bakara 2/184-185, 187) kelime olarak iftar ve fıtr geçmez.
Hadislerde ve sahâbe sözlerinde ise oruç ibadetiyle ilgili birçok ayrıntılı hüküm belirtilirken bu iki kelimenin yukarıdaki anlamlarda yaygın bir kullanıma sahip olduğu görülür. Bu mânaların her birinde iradî olarak oruca aykırı bir davranışta bulunma söz konusu olduğundan iftar âdeta imsak ve savm kelimelerinin karşıt anlamlısı gibi yer almıştır.
Fıkıh literatüründe iftar kelimesi, sözlük anlamıyla bağlantılı olarak ister oruç açma isterse bozma ve oruç tutmama şeklinde olsun “oruca aykırı bir davranışta bulunma” mânasında kullanılmakla birlikte, bunlar arasında “oruçlu kimsenin vakti gelince usulüne uygun biçimde orucunu açması” mânasının daha belirgin olduğu ve kelimenin bu yönde terim anlamı kazandığı söylenebilir. Nitekim Türkçe’de de iftar “orucu açma” mânasına gelir. (Kaynak: DİA)
Kim bir oruçluyu iftar ettirirse, oruçlu kadar sevap kazanır. Oruçlunun sevabından da hiçbir şey eksilmez. (Tirmizî, Savm 82)
***
Eyüb’ün güzîde ve mütefekkir gençlerine iftara gittim. (Yahyâ Kemal)
***
Nihâyet Ramazan gelir, oruç ayının ilk gecesiyle berâber terâvih, iftarlar ve dolayısıyle eğlenceler de başlamış olurdu. (Sâmiha Ayverdi)
***
İftardan önce gittim Atik-valde semtine / Kaç def’a geçtiğim bu sokaklar bugün yine / Sessizdiler… (Yahyâ Kemal)
***
Bir Ramazan gecesi Beyazıt’ta Zeynep Hanım konağına yakın bir kebapçıda Yahyâ Kemal ile iftar ederken gördüm (Ahmet H. Tanpınar)
***
İkindi ile iftar arasındaki boş zamanda vaaz dinlemeye gelen şık hanımlar ve beyler (…) bu yolda şüphesiz Çamlıca’dan ve Boğaz mesîrelerinden biraz daha çekingen ve ihtiyatlı dolaşıyorlardı. (Ahmet H. Tanpınar)
İslam ve İhsan
(Henüz Oy Yok)
Loading...